alweer bijna halverwege

Hallo Allemaal!

Aangezien het alweer een tijdje geleden is dat ik iets heb geschreven en er in de tussentijd voldoende is gebeurt, dacht ik, laat ik nog maar is een reisverslagje typen!!

Het vorige reisverslag was ik geëindigd over dat de watertank kapot was, nou die is in middels gemaakt, maar vraag niet hoe! Op het moment dat ze de watertank hadden gerepareerd, raakte het reservoir lek waarmee de tank wordt vol gepompt. Na het reservoir eindelijk gerepareerd was, viel er door een mega storm een boom om op de regenpijp, hierdoor was er geen nieuwe toevoer van water. Maar ik mag niet meer klagen, we hebben weer water!

Als uitstapje, zijn de andere studenten vanuit Ada Foah naar ons toegekomen. Met zijn zessen zijn we vertrokken naar de Wli watervallen vlakbij de grens met Togo. Aangezien we de avond voordat we vertrokken een bakkie te veel op hadden, was het pas tegen 12:00 dat we vertrokken. Na twee uur berg beklimmen, met een brak hoofd, in de volle zon, kwamen we aan bij de watervallen. Het was afzien en de berg was stijl, maar het was het helemaal waard! De waterval was prachtig en het water was heerlijk verkoelend.

Verder zijn we met de groep naar Kokrobite geweest. Dit is een zeer toeristisch gedeelte vlakbij de hoofdstad, Accra. Na een veelte lange rit in de Trotro hebben we hier een weekendje vooral niks uitgevoerd. Lekker op het strand liggen, genieten van een aantal biertjes/cocktails en zwemmen in de zee. Hier heb ik trouwens ook voor de eerste keer gesurft, dit was erg gaaf om te doen! Het was weer een schok om zoveel blanke mensen te zien, aangezien je dit niet meer gewend bent.
Elke vrijdag avond is het de traditionele avond op Kokrobite, dan is er een drumband en er wordt volle bak traditioneel Ghanees gedanst. Uiteraard dat ik dit even geprobeerd heb, maar er is mij verteld dat ik het niet zo goed kon.
Op de zaterdagavond is het reggae avond, dan komt er een live band die allemaal nummers van reggae artiesten covert. Na een hele avond relax naar Bob Marley geluisterd te hebben, zijn we zondag ochtend weer vertrokken naar Golokuati. Één klein minpuntje, ik ben mijn birkenstocks kwijt geraakt en moet het nu doen met minder fijne slippers! Maarja, als dat het ergste is.

Samen met de andere jongens, ben ik ook nog naar een wedstrijd van de Heart of the Lions geweest, deze club speelt in de premier league van Ghana (Nederlandse eredivisie). Een kaartje kosten 5 GHC (€1,25), er is geen tribune, je staat achter een hek naar de wedstrijd te kijken. Dan nog even over het voetbal zelf, ik denk als er een Nederlandse scheidsrechter had gestaan dat er minstens 10 rode kaarten waren gevallen. Alles is hier toegestaan, sliding met beide benen gestrekt op de enkel van de tegenstander? Niks aan de hand, gewoon door spelen. Wel zoals het hoort de weddenschap gewonnen over de uitslag en een mooie 10 GCH naar huis genomen!

Voor de rest loopt het hier allemaal, het laboratorium begint te wennen en er wordt volle bak gewerkt aan het project. Samen met de andere medewerkers van het lab zijn we nog ergens in een dorpje wat gaan drinken, dit was erg gezellig.

Een ding wat inmiddels erg in de buurt komt is dat mijn meisje, mijn ouders , tante en neef langs komen. Ik ben heel erg benieuwd wat ze er van gaan vinden! De foto’s bij deze verhalen vinden jullie op mijn Facebook.

En dan eindig ik dit verslag met ‘Mia ka dogo’ (we spreken elkaar weer)

Groetjes Komlá (mijn Ghanese naam; betekent letterlijk dinsdag geborenen)